Sirona Galileos to lider na rynku tomografów stomatologicznych w odniesieniu do dawki promieniowania w stosunku do dużego pola obrazowania.
Jedno badanie tym aparatem równoważy dawka promieniowania tła (czyli promieniowanie kosmiczne + każde docierające do nas z innych źródeł np. ziemi) pochłoniętego w ciągu 4 dni. Dla porównania badanie kości szczęk normalnym tomografem szpitalnym (rura, w którą pacjent wjeżdża w pozycji leżącej) to 256 dni promieniowania tła!
Dodać trzeba, że jakość obrazu z Galileosa jest dużo lepsza niż ze zwykłego tomografu. Zatem nie ma uzasadnienia badania tomografem szpitalnym twarzoczaszki.
Tomografia stożkowa w naszym Centrum otwarła nam oczy na inny poziom stomatologii. Badanie 3D staje się dziś standardem. Od tej drogi nie ma odwrotu. Poprzez innowacje do doskonałości!
Dawki promieniowania
Tomografia dotychczas nadal kojarzona jest z dużą dawką promieniowania co absolutnie nie jest prawdą w przypadku stomatologicznych tomografów stożkowych a w szczególności produktu firmy Sirona.
W moim przypadku dawka efektywna była głównym kryterium wyboru sprzętu do zakupu dla gabinetu. Dlatego mogę bez obaw stosować Galileosa jako podstawowe narzędzie diagnostyczne, które całkowicie wyparło tradycyjne zdjęcia pantomograficzne, cefalometryczne, skośno-boczne, rtg zatok itd.
Dawka dla Galileosa to:
(ICRP-1990)
29uSv do 54uSv (przy max ustawieniu tzn 42mAs) co odpowiada 5 przeciętnym zdjęciom panoramicznym i 1% rocznej dawki pochłoniętej tła (czyli 4 dni).
Dla porównania tradycyjna tomografia szczek i zatok (tzw. tomografia szpitalna) to dawka 2100 uSv (323 zdjęcia panoramiczne, 256 dni promieniowania tła).
Według nowszych wytycznych International Commission on Radiological Protection (ICRP) z 2007 dla obliczania dawek efektywnych dla głowy liczby te wyglądają tak:
68uSv do 124uSv (wzrost o 1,8 raza w stosunku do zaleceń ICRP 1990) co odpowiada 3 zdjęciom panoramicznym (spadek o 70%) i 2,3% rocznej dawki pochłoniętej tła (czyli 8 dni).
Wydaje mi się, że przytaczanie tych danych ma sens ponieważ może uzmysłowić kierującemu na badanie jaką niewielką dawkę otrzymuje pacjent i rozwiewa Państwa wątpliwości co do bezpieczeństwa badania.
